Een aantal spelers die in het buitenland spelen, doen dit bij teams in de lagere divisies, sneeuwen een beetje onder daarom zal ik zo nu en dan eentje in de schijnwerpers zetten. Ik trap af met de Nederlander met Afrikaanse roots Tyson Kanseyo, die na zijn Amerikaanse avontuur vorig seizoen zijn debuut als profballer maakte bij het Duitse SV Haspe’70 (Hagen) in de eerste Duitse regionalliga. In augustus werd hij opgevist door competitie-rivaal CityBasket Recklinghausen.
Op 13-jarige leeftijd begon Kanseyo bij het plaatselijke Joy-M in Malden. Al snel viel hij op bij scouts in de regio en verkaste hij naar Wildcats in Nijmegen. Via een basketbalschool in Den Bosch kwam hij uiteindelijk in Amerika terecht. Daar speelde hij onder andere bij het universiteitsteam van Montana State. Tussendoor kwam hij op internationale toernooien uit voor het Nederlandse jeugdteam. De laatste twee jaar in Amerika speelde hij voor Azusa Pacific University in Californië. Zijn jaren in de Verenigde Staten vervullen hem nog altijd met trots. Dat pakt niemand me meer af. Nu begint hij aan zijn tweede seizoen in de Duitse regionalliga, Na vorig seizoen bij SV Haspe’70 gespeeld te hebben, tekende de Nederlander voor dit seizoen een contract bij CityBasket Recklinghausen.
Het Duitse regionalliga-team van CityBasket Recklinghausen is zeer tevreden over hun aanwinst Tyson Kanseyo. “We hebben een goede vangst gemaakt met Tyson”, zegt coach Hülsmann. “Hij was vorig seizoen de beste rebounder in de competitie en zal ons op dit gebied direct kunnen helpen.” In het afgelopen seizoen was de 25-jarige Nederlander nog actief bij competitierivaal Hagen-Haspe, waar hij goed was voor een gemiddelde van 13.3 punten en 10.9 rebounds per wedstrijd.
“Met zijn sterke rebound, zijn aanwezigheid onder de basket en zijn atletisch vermogen lost hij drie absolute zwakheden in ons spel op”, verteld de coach met een optimistische kijk op het seizoen. Hij springt naar elke bal en is oneindig snel. ”Bovendien zijn zijn hookshots bijna niet te verdedigen, wat hem waardevol maakt voor het team. “Met deze factoren en zijn onstuitbare wil, zal hij ons defensief zeer helpen.” Met zijn lengte van 2.03 zal Kanseyo op de positie vier en vijf spelen – en daar zou hij niet alleen in de verdediging een sensationele versterking moeten zijn. Het team en de coach hopen ook aanvallend op nieuwe impulsen van de “Big man”, die een goede pick-and-roll-speler is en vorig seizoen zijn schot wist te verbeteren.
Maar dat is niet het enige van Kanseyo, Hülsmann weet het zeker: “Ondanks zijn toch al zeer goede capaciteiten zien we nog veel potentieel, omdat hij al ervaring heeft in onze competitie, een voorbeeldige houding heeft en ambitieus genoeg is om verder hard te werken aan zijn zwakke kanten.
Zijn ouders wonen in Nijmegen. “Ze komen vaak kijken naar de wedstrijden,” verteld Tyson Kanseyo. Tyson Kanseyo en de nieuwe Amerikaanse speler Nathan Davis zijn graag geziene gasten bij REWE-Kramer om daar de lunch te nuttigen: “Max bij de grill is een geweldige kerel. Hij helpt me om mijn Duits te verbeteren. Trouwens: omdat Tyson Kanseyo visueel een modelatleet is en van nature het type “schoonmoeders lieveling”, kan zijn relatiestatus voor sommigen dames interessant zijn. Desgevraagd geeft hij de dames maar beperkte hoop: “Ik heb een geweldige vriendin.”
Als relatief jonge man, en als journalist, was ik vaak uren bezig met het zoeken en bekijken van video’s en statistieken van wedstrijden vanaf mijn tienerjaren, om zo de gaten in mijn geheugen en kennis op te vullen. Jaren geleden had ik regelmatig contact met JR Holden, één van de beste point-guards die op de Europese ‘hardwood’ heeft gespeeld. Na een aantal ontmoetingen tijdens verschillende Final Four’s van de Euroleague, hadden we ook veel contact naast het basketball en leerde ik hem kennen als een heel fijn en aimabel mens. Nadat hij zijn basketbal carrière beëindigde verwaterde ons contact maar toevallig of niet, op het moment dat ik op mijn telefoon op twitter zat, kreeg ik een twitter bericht van John Robert Holden.
Natuurlijk was ik, zoals elke basketbalfanaat, geïnteresseerd in wat hij op dat moment deed na zijn basketbalcarrière, Ik schreef hem een paar regels, met de wens om een interview met hem te doen, en er volgde een zeer vriendelijke reactie, die de eerdere ontmoetingen met hem bevestigde dat hij een uitzonderlijk persoon is.
Trofeeën: Kampioenschap van Letland (1999), Kampioenschap van België (2001), Beker van België (2001), Kampioenschap van Griekenland (2002), Kampioenschap van Rusland (2003-2011), Beker van Rusland (2005-2007, 2010), Euroleague (2006, 2008) en Europees kampioen met Rusland (2007)
Individuele onderscheidingen: Speler van het jaar in Rusland (2003), MVP Final Four van de United League (2010), gekozen in het Euroleague-team van het decennium 2001-2010
——————————————————————————————–
Hij studeerde aan Bucknell University, maar haalde de NBA niet en besloot daarom de stap richting Europa te maken. Hij wist alleen niet waar hij heen zou gaan: “Ik had geen idee waar Letland lag. Ik kende niets over Oost-Europese landen”, vertelde Holden tegen mij.
Zijn levensreis bracht hem in 1998 naar Broceni, een team uit Riga dat nu niet meer bestaat. Het is interessant dat hij daarheen werd gebracht door een Finse agent, en toen ik hem vroeg of het waar is dat hem destijds $ 500 werd aangeboden voor vier trainingssessies, antwoordde Holden: “Het is waar. Nadat ik was afgestudeerd aan Bucknell, bood een agent uit Finland genaamd Rauno me $ 400, om naar een try-out in Riga te gaan. Het was een try-out van een week.”
In eerdere interviews zei Holden dat het in het begin erg moeilijk voor hem was in Europa, maar dat hij veel geholpen werd door één van zijn landgenoten die op dat moment in Estland speelde, Larry Daniels: “Daniels kwam uit Detroit. Hij was een beetje ouder dan ik, maar hij is een goede kerel die me heeft geholpen rond te komen en een echte professional te worden.”
Broceni werd opgericht in 1992 en won al in het eerste seizoen het kampioenschap van Letland. Na een jaar in Letland te hebben doorgebracht, gaat de Amerikaanse spelmaker naar België, naar het team van Oostende. Hij bleef daar twee jaar, en ook hier leidde hij het team naar de titel. De volgende stop van JR Holden werd AEK Athene, maar het had ook anders kunnen lopen. Hij was in onderhandelingen met Partizan Belgrado: “Na mijn tweede jaar in Oostende heb ik een paar telefoongesprekken gehad met Vlade Divac. Ik wilde heel graag voor Partizan spelen, een geweldige club. Ik kwam echter toch bij AEK Athene terecht. Daar ontmoette ik coach Dragan Sakota. Ik hou van van die man. Hij heeft me echt geholpen om een nog betere speler en leider te worden. “Het was erg leuk om voor hem te spelen.”
Later zou blijken dat dit AEK-team een historisch succes boekte door de titel in 2002 te winnen. Zij waren de enigen die erin slaagden kampioen te worden in het tijdperk van Panathinaikos. In de periode van 1998 tot 2011 was het de enige titel die niet in handen kwam van de “greens”: “Het is eigenlijk verbazingwekkend. Mijn agent, Aleksandar Raskovic, vertelde me dat een paar maanden geleden. Ik voelde me echt vereerd om deel uit te maken van dat geweldige team.”
Hij verliet Griekenland en ging naar CSKA Moskou, opnieuw onder een Servische coach, ditmaal Dušan Ivković: “Ivkovic heeft mijn spel en mijn capaciteiten naar een nieuw, hoger niveau getild. Hij is een geweldige coach. Hij heeft vele trofeeën gewonnen en is een van de beste ooit. “Met de komst van Ivković en Holden is de basis gelegd voor het CSKA-team, dat jaren mee zou draaien in Europese top. De laatste titel was gewonnen door het ‘leger’ in 1971, en de laatste finale was gespeeld in 1973, ze wilden weer terug naar de top van het Europese basketball.
Al in het eerste seizoen gingen ze naar het eindtoernooi van de Euroleague, maar het Barcelona van Pesic en Bodirogin was sterker. Ze herhaalden hetzelfde succes het volgende jaar, en de tijd leek rijp om de titel in 2005 te pakken, tenminste zo leek het. Het record in de Euroleague van 21-1 was veelbelovend voor de Final Four, welke gehouden werd in Moskou, maar hun droom werd verbrijzeld door de spelers van Tau. Arvidas Macijauskas, Cornel David en Pablo Pridjoni schakelden de absolute favoriet uit, ondanks het feit dat Luis Scola faalde. Coach Dušan Ivković vertrok na dat seizoen en Ettore Messina kwam als coach, en bracht CSKA uiteindelijk naar de troon. Onder de leiding van coach Messina plaatste CSKA zich vijf keer op rij voor de Final Four, en won twee keer de titel.
In het laatste seizoen van Holden kwamen ze niet door de groepsfase. Dat seizoen zat Dusko Vujosevic op de bank, die grote successen met Partizan Belgrado had behaald. Hij nam het team over dat jarenlang de Euroleague domineerde, maar ergens “kraakte” het: “Hij was een nieuwe coach, hij wist niet hoe het werkte bij CSKA. Om zo te zeggen, hij was op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Ons team speelde 8 jaar op een bepaalde manier, en hij probeerde het te veranderen, aan te passen en het werkte niet. “Helaas voor hem gebeuren dat soort dingen wel eens. Ik denk dat hij een goede coach is, ik wilde met hem winnen zoals ik deed met iedereen voor hem.”
In de tussentijd heeft Holden het Russische staatsburgerschap gekregen, dus laten we even teruggaan naar het verhaal vanaf het begin. Deze stap werd veroorzaakt door nieuwe voorschriften van de Russische basketbalfederatie die het aantal buitenlanders, en met name Amerikanen die zijn toegestaan in Russische League-teams, aan banden legden. Als reactie op dit besluit kwam Sergei Kushchenko, CEO van CSKA Basketball, op het idee dat Holden het staatsburgerschap zou kunnen verwerven. De burgemeester van Moskou Yury Luzhkov en het Russische Staatssportcomité schreven beiden brieven ter ondersteuning van het decreet. Op 20 oktober 2003 werd Holden bij decreet van president Vladimir Poetin Russisch staatsburger. Holden heeft momenteel het dubbele Amerikaanse en Russische staatsburgerschap.
Het lijkt misschien verdacht als een regering alles in het werk stelt om een bepaalde clubteam in de nationale competitie te helpen. Maar Kushchenko had een troef in handen toen hij voor Holden pleitte als een “persoon met bijzondere verdiensten”. “We zeiden dat we hem konden gebruiken in het nationale team”, zei hij. Het idee van een zwarte Amerikaanse point guard die het Russische nationale team leidt, lijkt misschien sciencefiction voor iemand die wakker wordt uit een coma na de Koude Oorlog.
Hoe heeft Holden zich aangepast aan zijn nieuwe vaderland? Hij vertelde dat de taalbarrière hem aanvankelijk de indruk gaf dat de mensen ‘koud’ overkwamen. “Mijn teamgenoten zeiden dat ik het gewoon tijd moest geven”, vertelde hij, “en ze hadden gelijk. Ik begon me te realiseren hoe vriendelijk de mensen hier eigenlijk zijn.” Niet dat zijn Russisch duidelijk verbeterd was. Als CSKA-floorleider leidde hij zijn teamgenoten uitsluitend in het Engels. Maar hij kreeg duidelijk wat bijles van zijn teamgenoten, omdat hij snel de Russische vloekwoorden kon roepen na bijvoorbeeld een gemist schot.
Holden zei dat zijn familie achter zijn beslissing stond om het Russische staatsburgerschap te verkrijgen. “Ze zeiden gewoon: ‘Zorg ervoor dat je naar huis kunt komen en dat je je Amerikaanse staatsburgerschap behoudt”, zei hij.
Zwart zijn kon ook een ander obstakel zijn in Moskou, waar aanvallen op buitenlanders met een donkere huidskleur op straat veel voorkomen. Maar Holden zei dat hij nog nooit zulke problemen heeft gehad sinds hij naar Moskou kwam, en merkte op dat hij niet opgroeide in de ‘beste buurt’. “Ik ben gewend me bewust te zijn van gevaar en mezelf te beschermen”, zei hij.
Rusland had als onafhankelijke staat geen Europees goud meer behaald. De USSR had er 14 gewonnen en de laatste werd in 1985 veroverd. Het EK in 2007 werd in Spanje gespeeld, de gastheer was uiteraard al de grootste favoriet en de fans vierden het kampioenschap al voordat de finale gespeeld was. In de finale hadden ze de Russen en Holden tegen zich. Het geluid van het eindsignaal, raakten de Spanjaarden in het hart: “Ik weet niet hoeveel ik de Spanjaarden pijn heb gedaan, maar ik wilde winnen met Rusland. Rusland had ook geen goud en ik wilde ze helpen dat te krijgen. Ik hou van Spanje en hun fans, maar het was iets speciaals voor ons.”
“Belgrado, ik weet niet of het het moeilijkste was om te spelen, maar het is een van de mooiste plekken om te spelen. De sfeer is geweldig en ik vond het geweldig om daar te spelen. Het publiek kent het spel en het zit er de hele wedstrijd in. Ik kan wel zeggen dat Belgrado en Tel Aviv de twee moeilijkste plekken zijn om te spelen.”
Een onvermijdelijk onderwerp is de NBA. Het is heel vreemd dat hij tijdens zijn ongelooflijke carrière bij CSKA slechts één specifiek aanbod ontving, maar het was niet goed genoeg om Europa te verlaten: “Dat klopt, tijdens mijn jaren dat ik in Europa speelde, kreeg ik maar één specifiek NBA-aanbod. Misschien was ik niet goed genoeg (lacht). Ik hield van spelen in Europa en het kan me eerlijk gezegd niet schelen wat ze van me dachten in de NBA. Ik heb mezelf bewezen, dat wanneer de gelegenheid zich voordoet, je groot succes kunt behalen als je voldoende toegewijd bent aan wat je doet.”
JR Holden heeft een managementbureau en hij zou ooit de algemeen directeur van een Europees team willen zijn. We vroegen hem naar een mogelijke terugkeer naar CSKA als manager: “Ik zou graag terug willen keren naar CSKA, of naar een andere Europese club. Ik hou van dit spel en als er een positie voor me vrijkomt, wil ik graag verbonden blijven met basketbal”, besluit Holden.
‘Moskou is geweldig voor me geweest’, besluit hij. “Hier beschouwden de mensen me voor het eerst als één van de beste point guards in Europa.”
Tegenwoordig werkt Holden voor de Brooklyn Nets. Holden had al veel Nets-verbindingen voordat hij in 2019 bij de organisatie van de Brooklyn Nets kwam. Hij werkte samen met Trajan Langdon bij CSKA toen het eigendom was van Mikhail Prokhorov. En hij werd gerekruteerd voor CSKA door Sergei Kushchenko, die tot dit seizoen in de raad van bestuur van de Nets zat. Een paar weken geleden kwam er bericht uit Detroit dat JR Holden, een kandidaat is voor de assistent-GM-baan van de Pistons nu Troy Weaver GM is genoemd. Hoewel Holden toegeeft dat het zijn doel is om ooit een NBA GM te worden, lijkt het erop dat het moeilijk kan zijn om hem uit Brooklyn los te weken voor de Pistons.
Het idee was een interview met Quentin Hall over zijn tijd als basketballer in Nederland. De 1.74 lange pointguard – een favoriet bij de fans vanwege zijn onverschrokken spel en spontane houding – kwam in die vijfjarige periode uit voor Werkendam, NAC Breda en Giants uit Bergen op Zoom. Hij speelde 118 duels in de DBL en had een gemiddelde van 18 punten en 6.2 assists per wedstrijd. Na zeven jaar als pro-baller in Nederland, Belgié en Duitsland gespeeld te hebben, vestigden Quentin en zijn vrouw Vanessa zich weer op de Bahama’s. Hij werkte hier als onderwijzer en werd basketballcoach bij de verschillende nationale jeugdselecties. Maar het gesprek nam een andere wending en ging verder over hoe hij en zijn gezin de orkaan Dorian overleefden.
Het enige dat de orkaan Dorian niet vernietigde of beschadigde, was de geest van Quentin Hall. “Alles wat ik kan zeggen is dat ik springlevend ben”, vertelde de inwoner van de Bahama’s woensdag in een interview via skype. “Je kent me, ik ben een heel opgewekt persoon.”
Acht maanden na dagenlang te zijn geteisterd door de aanhoudende wind van 185 mph van de orkaan Dorian, keerde het leven langzaam terug naar normaal voor Quentin Hall en zijn familie in zijn geboorteland de Bahama’s. “Ik vertelde mijn oudste zoon dat dit acht ongelooflijke maanden zijn geweest,” zegt Hall, “Man, wat (de drie zonen van Hall) hebben meegemaakt in acht maanden, heb ik in 41 jaar niet meegemaakt.”
Ze hebben verschillende orkanen meegemaakt, maar er gaat niets boven Dorian’s aanhoudende wind van 185 mijl per uur, 1 meter regen en een 20 meter hoge stormvloed die talloze bedrijven en woonbuurten met de grond gelijk maakte.
De langzaam bewegende orkaan hield hen bijna 72 uur vast in hun huis. Eerst kwam de harde wind, gevolgd door hevige regenval die kniehoog water hun huis binnen stuurde. Een tweede golf veroorzaakte een muur van water waardoor de kinderen op de eettafel moesten staan en Quentin en Vanessa op de bank.
“Het waren twee dagen in de hel,’ zegt Vanessa. “Eerst was het gewoon een harde wind, maar toen besloot Dorian boven ons te blijven zweven. De eerste keer was het niet erg, niet zo eng. Ik ben 1.70, maar de tweede keer kwam het water tot aan mijn middel en het bleef maar komen.”
De Hall’s overwogen te vertrekken om een veiligere schuilplaats te zoeken, maar kozen ervoor om in het huis te blijven. Vanessa gelooft dat deze beslissing waarschijnlijk hun leven heeft gered. Ze vertelde dat de kustwacht het gezin probeerde te redden, maar dat het niet lukte vanwege de harde wind en regen.
Er werd rekening gehouden met de familieleden van Hall, maar verschillende vrienden behoorden tot de geschatte 2.500 vermisten.
De zuster van Hall en haar vriend, die in het huis van de ouders van Hall logeerden, werden gedwongen te evacueren toen het water ‘tot haar nek reikte’, vertelde Quentin. Na een paar pijnlijke dagen zonder contact kreeg Quentin bericht dat het goed ging met zijn zus, maar dat het huis, net als dat van Quentin, er behoorlijk slecht aan toe was. Quentins ouders waren gelukkig in Ohio om zijn broer te bezoeken tijdens de orkaan.
Het huis van de Hall’s stond nog steeds, maar het had grote schade opgelopen, ook aan een deel van het dak en plafond. Het water sijpelde door het defecte dak naar binnen.
Bijna alles binnenin dat niet van hout was gemaakt, was verpest. Hall is nog steeds bezig met het beoordelen van de stabiliteit van de constructie en of de elektrische bedrading en muren vervangen moeten worden.
“Er is hier volop werk”, zegt Quentin, “We zijn vrijwel alles in huis kwijtgeraakt.”
‘We gingen gewoon niet naar het achterste gedeelte, dat de meeste schade had,’ vertelde Vanessa. “Elke dag schrobde ik het weg zodat er geen schimmel kon groeien. We hadden geen stroom. Er kwam een straaltje water uit de kraan, maar ze hebben ons gezegd het niet te gebruiken.”
Voedsel en schoon water zijn schaars, maar Quentin zegt dat vrienden behulpzaam waren met ingeblikte voedsel en andere items. Scholen blijven gesloten, dus de jongens speelden in de buurt van het huis, terwijl Quentin, een onderwijzer, probeert voorraden te verzamelen en een elektricien te vinden om de bedrading in het huis te controleren.
“Je staat in lange rijen om een kist water te halen en met een gezin van vijf rantsoeneer je alles”, verteld Vanessa, die bij een apotheek werkt. “Mijn jongste vraagt steeds waarom het water zijn computer en de bank kapot maakte. Hoe leg je dat uit aan een 4-jarige? “
Het lekkende dak is gerepareerd. De keuken komt eraan, maar er is meer te doen. Hetzelfde met de badkamer.
Het doe-het-zelf stukadoorsproject moest helaas opnieuw worden uitgevoerd. Water en stroom zijn al maanden hersteld, maar flessenwater blijft een veiligere keuze dan leidingwater te drinken.
Acht maanden na dagenlang te zijn geslagen door de aanhoudende wind van 185 mph van de orkaan Dorian, keert het leven langzaam terug naar normaal voor Quentin Hall en zijn familie in zijn geboorteland Bahama’s. Er is altijd wel iets dat zijn aandacht vereist, of het nu gaat om het vervangen van de gezinsauto die uiteindelijk is gestopt met rijden of het vinden van de zeldzame beschikbare timmerman om aan de badkamer te werken.
De afgelopen vijf weken verbleven de Hall’s in wezen thuis om hun steentje bij te dragen aan het verminderen van de verspreiding van de coronavirus-pandemie. De vrouw van Hall, Vanessa, is weer aan het werk als apotheker.
Niets daarvan belemmert de positieve instelling van Hall, hoewel zelfs de meest optimistische mensen een tijdige oppepper of twee nodig hebben. Hij is verheugd te kunnen melden dat er onderweg talloze voorbeelden zijn geweest.
‘Soms had ik echt zin om het op te geven, het was soms te zwaar,’ zegt Hall. “Elke keer als ik zo begon te denken, klopte een van de kinderen die ik lesgaf of coachte op de deur en begon me te helpen, dus ik moest opstaan en doorgaan.
De verwoesting van de krachtigste orkaan die ooit is opgetekend, bracht humanitaire hulpverleners naar de Bahama’s, waaronder een oud-collega van de Gonzaga university, die wat voorraden schonk voor het huis van Hall.
‘Hij hielp het ministerie van onderwijs en de districtssuperintendent bij wie hij werkte, coachte me’, vertelde Hall. “Zijn groep hielp mensen in Abaco waar ze echt slecht af waren. Echt een aardige vent. “
De man arriveerde op de Bahama’s toen Hall in Spokane was voor het Northwest Passages “World Court” evenement van The Spokesman-Review over Gonzaga’s internationale rekrutering, dat ook dienstdeed als fondsenwerving voor de familie van Hall.
Hall maakte opnieuw contact met voormalige klasgenoten, teamgenoten en de technische staf, waaronder hoofdcoach Mark Few, die de voormalige pointguard aanspoorde om een paar kilo aan te komen.
Het Northwest Passages-evenement bracht $ 18.500 op voor de Halls. Een GoFundMe-pagina opgezet door zijn goede vriend Wes Oliver genereerde meer dan $ 15.000.
“Wat voor mij vooral heel prettig was, was om veel oude vrienden en teamgenoten te zien. Dat is op zich al verheffend, ‘vertelde Hall. “Met die onderbreking en adempauze van de dagelijkse beslommeringen op de Bahama’s, om (voormalig teamgenoot) Matt Santangelo, Wes Oliver en Coach Few te zien, was het echt opbeurend voor ons allemaal. Dat heb je op die momenten nodig. “
Hall, een onderwijzer lichamelijke opvoeding, was weer aan het werk en zijn zonen waren teruggekeerd naar school voordat de uitbraak van het coronavirus de eilanden bereikte en niet-essentiële bedrijven sloot. Afgelopen maandag telde de Bahama’s 5.163 positieve gevallen en 108 doden.
“We zaten weer op school en nu wordt dat weer van ons afgenomen”, zegt Hall. “Het voelt alsof (scholen zijn gesloten) voor twee maanden, vergeef me als ik een paar weken vergeet. Je vergeet dingen. “
Een typische dag voor Hall omvat het afzetten van Vanessa op het werk, het maken van maaltijden voor het gezin en het afvinken van items op de lange takenlijst van het huis. Zijn jongens volgen hun studie virtueel op hun tablets.
Harde wind en kniediep water veroorzaakten grote schade aan het huis van Hall op Grand Bahama Island, maar hij boekt vooruitgang met de reparaties.
“We moesten alles eruit halen, schoonmaken en ik heb heel veel tijd besteed aan de achterkant van het dak,” zei hij. “Er waren heel veel lekken, maar we konden ons weer aansluiten. Het dak is weer omhoog en het lijkt stabiel te zijn. Hopelijk heb ik het goed gedaan.
“We bevinden ons in een orkaangebied, dat is wat me meer dan wat dan ook beangstigt”, zegt Hall, “Herstellen en herbouwen, het kan, maar een toekomst hebben is iets anders. Waar ik vooral aan denk, zijn mijn kleine jongens. Ik ben niet van plan weg te gaan. Ik vind het heerlijk om hier te zijn en om thuis te zijn. “
‘Ik neem het dag bij dag. Ik heb geluk gehad, er zijn veel mensen gekomen om me te helpen. Het is verbazingwekkend hoeveel hulp we hebben gekregen. Hall heeft ondanks de uitdagende omstandigheden zijn gevoel voor humor niet verloren. “Zoals ik uit de storm ben gekomen, ”zegt hij lachend, “kan ik dit (de nasleep) zeker overleven.”
Onderstaande lijst is een “All-time scorers list” van de Nederlandse competitie. Een speler moet minimaal 2.000 punten hebben gescoord. Deze lijst is samengesteld met de gegevens uit mijn eigen archief. De lijst beslaat de periode vanaf 1960 tot 2020, maar is nog niet helemaal compleet, op dit moment telt de lijst 192 spelers.
Fred Roggen's basketball en wielerverhalen 